زندگی در سنگاپور و بررسی شرایط آن

بررسی شرایط زندگی در کشور سنگاپور

زندگی در سنگاپور با وجود آسیایی بودن این کشور، کیفیتی هم سطح با زندگی در کشورهای اروپایی دارد. از اواسط دهه ۹۰ میلادی، این کشور به یکی از موفق ترین کشورهای آسیایی در عرصه تجارت بدل شد. مهاجرت به سنگاپور و زندگی در سنگاپور برای کسانی که با فرهنگ غربی سازگار نیستند یک گزینه ایده آل به شمار می آید. برای زندگی در سنگاپور، آشنایی با وضعیت این کشور، فرهنگ، زبان و سایر ویژگی های آن بسیار ضرروی است. از این رو مطالعه راهنمای زندگی در سنگاپور که توسط کوچ یاران گروه کوچ آیین نگارش شده، پیشنهاد می گردد.

سنگاپور

 برای دریافت راهنمایی تخصصی و کارشناسانه درباره مهاجرت و زندگی در کشور سنگاپور با کوچ یاران گروه مهاجرتی کوچ آیین، تماس حاصل فرمایید.

نقشه کشور سنگاپور

موقعیت جغرافیایی سنگاپور

کشور سنگاپور به پایتخت شهر سنگاپور، واقع در انتهای جنوبی شبه جزیره مالایا، حدود 85 مایلی (137 کیلومتری) شمال استوا واقع شده است. جزیره سنگاپور به شکل الماس است و حدود 60 جزیره کوچک را در خود جای داده است. این جزیره اصلی 18 مایل مربع را به خود اختصاص داده است. جزیره اصلی از شبه جزیره مالزی تا شمال با تنگه جوهور، کانالی باریک که مسیر جاده ای و بزرگراهی دارد و طول آن بیش از نیم مایل است جدا شده است. قسمت جنوبی نیز از طریق تنگه سنگاپور، در محدوده مجمع الجزایر Riau-Lingga که بخشی از اندونزی را تشکیل می دهد و در 10 مایلی جزیره اصلی گسترش یافته است.

سنگاپور بزرگترین بندر جنوب شرقی آسیا و یکی از پرترددترین بنادر جهان است. این رشد و شکوفایی به دلیل موقعیت جغرافیایی سنگاپور و تسلط بر تنگه مالاکا، که نقطه اتصال اقیانوس هند به دریای چین جنوبی است. سنگاپور که زمانی مستعمره انگلیس بود و اکنون عضوی از کشورهای مشترک المنافع است، ابتدا در سال 1963 به فدراسیون مالزی پیوست اما در 9 آگوست 1965 برای تبدیل شدن به یک کشور مستقل از آن جدا شد.

جمعیت و مردم کشور سنگاپور

زندگی در سنگاپور برای ساکنین کشورهای همسایه آن نیز بسیار مورد توجه است. بنابراین جمعیت سنگاپور در نتیجه همین مهاجرت ها بسیار متنوع است. از جمعیت حدود ۶ میلیون نفری سنگاپور، مهاجران دارای اصالت چینی گروه غالب هستند و تقریباً سه چهارم کل جمعیت را تشکیل می دهند. مالایی ها بزرگترین گروه قومی بعدی و هندی ها سومین گروه هستند. هیچ یک از این سه گروه اصلی یکدست نیستند. در میان چینی ها، بیش از دو پنجم از استان فوجیان منشا می گیرند و به گویش شیائمن Xiamen صحبت می کنند، حدود یک چهارم آنها Teochew از شهر شانتو در استان گوانگدونگ و تعداد کمتری از سایر مناطق گوانگدونگ هستند. بنابراین گروه چینی به طور کلی با لهجه های نامفهوم از یکدیگر صحبت می کنند. تفاوت های زبانی در بین مالایی ها کمتر دیده می شود، اما این گروه شامل اندونزیایی هایی که به زبان های جاوایی ، بویانی و سایر گویش ها صحبت می کنند هستند. گروه هندی متنوع ترین گروه مهاجران به سنگاپور هستند که متشکل از تامیل ها (بیش از نیم) و سیک ها و همچنین شامل جوامع پاکستانی و سینالی می شوند.

مردم سنگاپور
زبان مردم سنگاپور

زبان رسمی مردم سنگاپور

به دلیل تنوع های قومیتی، حداقل چهار زبان در سنگاپور به رسمیت شناخته شده است: انگلیسی، چینی ماندارین، مالایی و تامیل. برای زندگی در سنگاپور می بایست حداقل به یکی از این چهار زبان مسلط بود. انگلیسی همچنان زبان اصلی برای امور داری، تجاری و صنعتی است و زبان اصلی آموزش در مدارس است. ماندارین، زبان رسمی چین، فارغ از موانع گویشی برای یک سوم جمعیت مدارس تدریس می شود. مالایی به عنوان زبان ملی سنگاپور تعیین شده است و مانند انگلیسی، برای برقراری ارتباط بین گروه های قومی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد و با توجه به روابط نزدیک سنگاپور و مالزی نقش بسیار مفیدی ایفا می کند.

شرایط و اوضاع اقتصادی در سنگاپور

سنگاپور، یکی از بزرگترین مراکز تجاری امپراتوری بریتانیای کبیر، از سال 1960 رشد اقتصادی و تنوع چشمگیری را تجربه کرده است. علاوه بر ارتقا موقعیت خود به عنوان یک مرکز تجارت جهانی، بخش های مالی و صنعتی قدرتمندی را درون خود ایجاد نموده است. سنگاپور پیشرفته ترین اقتصاد را در جنوب شرقی آسیا دارد و اغلب اوقات همراه با سایر کشورهای پیشرفته آسیا، به ویژه ژاپن، کره جنوبی و تایوان، از آن یاد می شود. اقتصاد سنگاپور از این نظر که هرگز اساساً به تولید و صادرات کالا وابسته نبوده، همیشه با سایر کشورهای جنوب شرقی آسیا متفاوت بوده است. همین عوامل سبب شده است تا افراد دیگر کشورهای آسیایی، زندگی در این کشور را به عنوان یکی از گزینه های خود برای مهاجرت به سنگاپور از طریق کار در نظر بگیرند.

توسعه اقتصادی سنگاپور

توسعه اقتصادی تحت نظارت دقیق دولت سنگاپور قرار داشته و وابستگی زیادی به سرمایه گذاری شرکتهای چند ملیتی خارجی داشته است. دولت حدود سه چهارم کل زمین را در اختیار دارد و تامین کننده اصلی مازاد سرمایه است که بیشتر از مشارکت در طرح پس انداز صندوق تأمین کننده مرکزی حاصل می شود. علاوه بر این، دولت تلاش کرده است تا ارزش و بهره وری نیروی کار را به منظور جذب سرمایه گذاری و افزایش رقابت صادرات افزایش دهد. این امر با تعهد شدید به آموزش و بهداشت کار همراه بوده است. کمبود نیروی کار و افزایش دستمزدها فشار برای تغییر ساختار اقتصاد را حتی به سمت تولید با ارزش افزوده بالاتر افزایش داده است.

اساس مداخله گسترده دولت در توسعه اقتصادی ضعیف شده است. سیاست رسمی متکی به نیروهای بازار، خصوصی سازی شرکتهای دولتی و حمایت بیشتر از مشاغل خصوصی داخلی است. با جایگزینی اتحادیه های کوچک صنعتی و بنگاه ها به جای ساختارهای متمرکز دولتی اعتماد بیشتری به مذاکرات برای مدیریت بهینه کار صورت گرفته است.

صنعت سنگاپور

از اواخر دهه 1960 سنگاپور سیاست کلی صنعتی شدن صادرات گرا را دنبال می کند. به منظور جذب سرمایه گذاری خارجی، اقتصاد آزاد شد و مجموعه ای از مشوق ها و امتیازات در اختیار شرکت های چند ملیتی قرار گرفت. مهمترین آنها ایجاد مناطق آزاد تجاری بود. به تدریج، تولید از صنایع پرمشغله مانند منسوجات به فعالیت های دارای فن آوری بالا مانند تولید تجهیزات الکترونیکی و دقیق و تصفیه روغن، که ارزش افزوده بسیار بالاتری نسبت به تولید دارند، تنوع یافته است.

 

فعالیت های خدماتی و جهانگردی سنگاپور

سنگاپور توانسته است بر مزیت نسبی خود در فعالیت های نوین – به ویژه ارتباطات و خدمات اطلاعاتی و مالی – که وابستگی کمتری به سرمایه گذاری خارجی دارند، تمرکز کند. بهره وری و تحقیق و توسعه بالاتر از طریق طرح هایی که اعتبارات سرمایه گذاری و کمک هزینه را تأمین می کنند تشویق می شوند. یک استراتژی اقتصادی موثر سرمایه گذاری وجوه محلی در خارج از کشور و به طور همزمان برای صادرات مهارت های مدیریت بوده است. سنگاپور درصدد جذب افراد ماهر، از ایالات متحده و چین (به ویژه هنگ کنگ) است.

گردشگری برای اقتصاد سنگاپور اهمیت فزاینده ای پیدا کرده است. موقعیت مرکزی سنگاپور در جنوب شرقی آسیا و امکانات عالی حمل و نقل هوایی آن با سرمایه گذاری گسترده در هتل ها و مراکز خرید افزایش یافته است. خرید بدون پرداخت مالیات و انواع جاذبه های تفریحی به همراه ساحل مرمت شده از اصلی ترین جاذبه هایی است که برای متقاضیان زندگی در سنگاپور مزیت قابل توجهی به شمار می آید.

ساختار آموزشی سنگاپور

ساختار آموزشی سنگاپور

آموزش و پرورش در سنگاپور بسیار ارزشمند است و سیستم آموزشی آن دارای ساختاری دقیق است. تحصیلات ابتدایی رایگان است و از شش تا هشت سال به طول می انجامد. زبان تدریس انگلیسی است و دانش آموزان باید یکی از سه زبان رسمی دیگر را به عنوان زبان دوم یاد بگیرند. دانش آموزان در مقطع متوسطه در رشته های آکادمیک یا نظری، فنی و حرفه ای و تجاری تحصیل را ادامه می دهند. افرادی که در رشته های آکادمیک و نظری هستند بیشتر به دوره های آموزشی چهار یا پنج ساله هدایت می شوند. فرصت های تحصیلات عالی با عملکرد تحصیلی تعیین می شود و معمولاً شامل دو یا سه سال آموزش پیش دانشگاهی و پس از آن ثبت نام در دانشگاه یا دانشکده فنی است. دانشگاه ملی سنگاپور که در سال 1980 با ادغام دانشگاه سنگاپور و دانشگاه نانیانگ تاسیس شد، بزرگترین و شناخته شده ترین موسسه آموزش عالی این کشور و یازدهمین دانشگاه برتر جهان است. وجود همین ساختار دقیق و ارزشمند آموزشی است که باعث شده است تا افرادی از گوشه کنار دنیا برای زندگی در این کشور و مهاجرت به سنگاپور از طریق تحصیل اقدام کنند.

وضعیت بهداشت و رفاه اجتماعی در سنگاپور

شرایط بهداشتی در سنگاپور با شرایط دیگر کشورهای توسعه یافته اقتصادی مطابقت دارد. دامنه و کیفیت خدمات پزشکی با تعداد زیادی از پزشکان و دندانپزشکان بسیار بالا است. خدمات در بیمارستان های دولتی و خصوصی وجود دارد. مراقبت های غیر بیمارستانی در کلینیک سرپایی و مراکز سیار انجام نمی شود بلکه دولت به کمک انجمن های داوطلبانه، انجمن های خیریه و با هماهنگی شورای خدمات اجتماعی، امکانات بهداشتی و رفاهی را برای سالمندان، معلولین، بیماران و افراد بیکار ارائه می دهند. نرخ بیکاری در سنگاپور ۴.۱۱ درصد است اما با این حال آموزش های آکادمیک و فنی و حرفه ای برای پایین آمدن نرخ بیکاری در حال اجراست. شرایط خوب بهداشتی در این کشور باعث شده تا افراد برای زندگی در سنگاپور از لحاظ بهداشت و رفاه اجتماعی دارای مشکلات کمتری باشند.

وضعیت بهداشت در سنگاپور
زندگی در کشور سنگاپور

۱۰ نکته جالب در مورد سنگاپور

  • سرود ملی سنگاپور با فونت کوچک در پشت اسکناس های 1000 دلاری آنها نوشته شده است.
  • سنگاپور یکی از تنها سه دولت شهر باقی مانده در جهان است. دو دولت شهر دیگر موناکو و واتیکان هستند.
  • سانگ نیلا اوتاما، شاهزاده ای پالمبانگی، با دیدن موجودی که فکر می کرد شیر است، این جزیره را “سنگاپورا” نامید که در زبان سانسکریت به معنی “شهر شیر” است. با این حال ، هرگز شیرهایی در خارج از قفس در سنگاپور وجود نداشته اند.
  • سنگاپور با داشتن مساحت کل 682.7 کیلومتر مربع در بین 20 کشور کوچک جهان قرار دارد. ایالات متحده آمریکا حدود 15000 برابر بزرگتر از آن است.
  • رنگ قرمز پرچم سنگاپور برادری جهانی و برابری انسان را نشان می دهد در حالی که رنگ سفید نماد پاکی و فضیلت است. هلال ماه مخفف یک ملت جوان است که در حال افزایش است و پنج ستاره نشانگر آرمان های دموکراسی ، صلح ، پیشرفت ، عدالت و برابری است.
  • ذخیره گاه طبیعی Bukit Timah سنگاپور گونه های درختان بیشتری از کل قاره آمریکای شمالی نگهداری می کند.
  • ساختمانهای سنگاپور نمی توانند از 280 متر بالاتر باشند. در حال حاضر، سه ساختمان با همان ارتفاع وجود دارد بانک United Overseas Plaza، ساختمانOUB  و Republic Plaza.
  • رکورد کتاب گینس برای طولانی ترین زنجیره دومینوی انسانی در 30 سپتامبر 2000 به نام سنگاپور ثبت شد. این رکورد توسط 9،234 دانشجو تشکیل شد و مسافت آن 4.2 کیلومتر اندازه گرفته شد.
  • مشهورترین هتل در جنوب شرقی آسیا، Marina Bay Sands در سنگاپور واقع شده است.
  • ثروت هر شش خانوار سنگاپوری بیش از 1،000،000 دلار آمریکا است و این در مورد ثروت مصرفی است به این معنی که املاک، مشاغل، اتومبیل و غیره حتی به حساب نیامده اند!
0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

×

ارتباط از طریق واتس اپ

×